Mijn triatlon in Londen komt er snel aan. Minder dan een maand en ik begin aan mijn uitdaging van het jaar. De uitdaging is zowel sportief als organisatorisch. Natuurlijk zal ik op de dag aan de bak moeten maar een triatlon is echt iets anders dan een halve marathon lopen. Het zit hem erin dat je langer bezig bent en natuurlijk de overgangen hebt tussen zwemmen en fietsen en lopen. Dat is gewoon even wennen.

Wetsuit

Een van de dingen die ik wilde aanschaffen is een speciaal wetsuit voor de triathlon. Dit is niet een normaal wetsuit waar je in duikt of surft, maar een wetsuit dat specifiek bedoeld is voor open water zwemmen. Dat wil zeggen, dunnere stukken bij de armen voor bewegingsruimte en dikkere stukken rond de buik en torso voor drijfvermogen.

AthleteSportsWorld in Amsterdam organiseert met enige regelmaat een evenement waar je wetsuits kan testen. Ik ging naar het Flevobad in Amsterdam om te kijken welk wetsuit het best zat en waarin je goed kunt bewegen. Want, dat is heel belangrijk, je bent niet statisch in een wetsuit zoals bij surfen, maar dynamisch. Je moet voor de borstcrawl je armen goed kunnen bewegen zonder al te veel weerstand. Wat je dan ziet bij een wetsuit dat dit mogelijk maakt is dat onder de armen, bij de overgang van arm naar schouder, het neopreen dun is terwijl bijvoorbeeld rond de romp het materiaal dikker is om je meer drijfvermogen te geven.

Ik denk dat de beste manier om een wetsuit uit te kiezen het uitproberen is. Zeker als dit laagdrempelig wordt aangeboden.Je voelt dan of het lekker zit en of je je goed bewegen kan.

Dit Dare2Tri suit kostte ongeveer 350 euro. Er zijn goedkopere modellen, zo rond de 200 euro (maar die zat niet lekker) en duurdere (400 – 1000 euro) maar dat geld wil ik er niet aan uitgeven.

Hiermee kan ik een aantal jaren voort qua zwemmen. Een alternatief is het huren van een wetsuit. Dit kost ongeveer 40 euro per keer maar dan kan je dus niet vooraf oefenen, wat ik nu wel kan. Weet je niet of je vaker een triatlon gaat doen, dan is huren denk ik de  beste keus.

010 City Swim

Open water zwemmen is anders dan het zwembad waar ik al een jaar in train. Daarom heb ik gekozen voor de 010 City Swim (in Rotterdam dus) om eens het gevoel te krijgen van open water zwemmen. In het Maritiem District van Rotterdam (naast het Maritiem Museum) sprong ik op een warme dag het water in. Het was zo warm dat de wetsuit-zwemmers in de minderheid waren. Er bestaat een grote kans dat in Londen het water boven de 22 graden is en dat we moeten zwemmen in een zwembroek of trisuit in verband met de temperatuur.

Een van de dingen die opvallen is de verplichting om met een SafeSwimmer te zwemmen. Deze opblaasbare boei (met droog opbergvak) bind je om je middel en deze drijft achter je aan. Bijkomend voordeel is dat je kunt zien waar je voorganger ongeveer is.

In het zwembad heb je een baan van 25 meter en die doe je 100 keer in een uur of zo. In open water duik je het water in en ga je zwemmen tot dat je bij de finish bent. Je krijgt water binnen (yuk) en je kunt nauwelijks 30 centimeter onder water kijken. Dus het is blik op oneindig (of beter gezegd onder water) en gaan. Uiteindelijk kwam ik na ongeveer 36 minuten weer binnen. Mijn GPS had er echter een potje van gemaakt. De 1,5 km was 2,5 geworden en mijn snelheid van 4,5 km/u klopt ook van geen meter.

Uiteindelijk ben ik blij dat ik nu ook de ervaring heb in open water voordat ik over minder dan een maand in Londen aan de slag ga.