Het klinkt misschien als een belachelijk simpel doel om 2 kilometer te gaan hardlopen. Maar ik lag er na een blessure alweer een tijdje uit, ik was wat andere sporten gaan doen en van het hardlopen kwam daardoor niet zoveel terecht. Ik wilde het weer gaan oppakken, maar dan op een manier dat het eigenlijk geen moeite zou kosten. Daarom ging ik twee weken lang elke dag een mini-rondje hardlopen. En dat bleek effect te hebben!

Omdat ik vlakbij het Vondelpark woon is 2 kilometer hardlopen een eitje: je doet je schoenen aan, trekt de deur achter je dicht en kunt meteen beginnen met opwarmen.

Dit is wat ik ervan heb geleerd.

#1 Je moet het plannen
Twee kilometer is zo’n korte afstand, dat je grote kans hebt om ergens ver van huis te eindigen. Een rondje lopen wordt opeens een kwestie van puzzelen om te zorgen dat je bij het eindpunt niet twee kilometer van huis bent en vervolgens twintig minuten bezig bent om terug te wandelen. Ik begon daarom pas te meten op het moment dat ik was opgewarmd en daadwerkelijk in het park stond.

Het mooie is trouwens wel bij een park, dat je het altijd kunt aanpassen. Heb je energie over en heb je best zin in nóg een rondje, dan doe je dat gewoon. Zo liep ik hieronder een route van 6,5 kilometer omdat het zo lekker ging.

#2 De juiste route vinden hield me bezig
Twee kilometer is een behoorlijke afstand als je in een rechte lijn ver van huis bent weggelopen, maar tegelijk is het ook een kabouterstukje waardoor je veel minder keuze hebt uit routes. Bijna iedereen weet wel dat een groot rondje Vondelpark ongeveer 3,3 km is, dus je zult moeten zoeken naar het ideale punt om af te slaan zodat je ongeveer op 2 kilometer uitkomt. Te snel afslaan en je rondje wordt te kort. Loop je te ver door, dan kom je uiteindelijk toch weer op 3 kilometer uit. Omdat ik elke dag een nieuwe poging had, had ik wat te doen en kon ik elke keer weer een nieuwe route proberen.

#3 Je hoeft niet te trainen
Twee kilometer hardlopen kan iedereen. Ik hoefde dan ook niet in training te gaan, de afstand op te bouwen of mezelf echt op te warmen. Je doet het gewoon.

#4 Ik werd productiever
Ik heb wel eens gelezen dat je je dag moet beginnen met een paar kleine doelen die je kunt afronden, omdat je de rest van de dag dan veel productiever bent. Je hebt het gevoel dat je al iets voor elkaar hebt gekregen en voert daarna ook veel meer uit. Ga je eerst uitgebreid ontbijten en koffiedrinken en ga je pas rond het middaguur aan het werk, dan heb je dat gevoel niet. Je voelt je trouwens ook veel frisser en energieker als je ‘s morgens al hebt gesport.

#5 Excuses zijn geen optie
Twee kilometer hardlopen kost je een kwartiertje, inclusief naar het startpunt lopen en je kleren aantrekken. Dat lukt elke dag wel, omdat je voorbereiding ook anders is. Terwijl je normaal misschien een kwartier bezig bent met de ideale outfit uitkiezen leg je nu je dagelijkse hardloopkloffie aan, die je zó kunt aanschieten. Het hoeft immers niet de perfecte outfit te zijn. Het is niet dat je een marathon gaat lopen. Als het niet lekker zit, ben je in no-time weer thuis.

#6 Ik werd creatiever
Je hebt misschien wel eens van figurerunning gehoord, waarbij je figuren loopt op de kaart. Met 2 kilometer heb je niet zoveel mogelijkheden om een hartje of een bloemetje te lopen, maar ik probeerde wel wat andere vormen te gaan lopen. Daardoor ging ik ook wat creatiever over andere dingen nadenken. Het schijnt namelijk dat als je brein bezig is met een taak die op zich niet zoveel moeite kost (bijvoorbeeld douchen of grasmaaien) dat je op de beste ideeën komt. Dat gebeurde ook tijdens het lopen van een ander vormpje.

#7 Ik ging meer kleine doelen stellen
Elke dag 2 kilometer hardlopen is een klein doel, dat altijd lukt en daardoor voel je je lekkerder. Daardoor kwam ik op het idee om ook wat kleinere doelen in mijn dagelijkse leven te gaan stellen. Dat geldt ook voor andere kleine doelen tijdens het dagelijks leven. Dat ene formulier dat je nog moet invullen, of een mailtje dat je steeds uitstelt om te beantwoorden. Je kunt wachten tot het ideale moment zodat je er echt even goed voor kunt gaan zitten. Of je doet het nú even. In een halve minuut kun je het afstrepen van je takenlijst. Vaak focus je je op de grote klussen die nog af moeten (een verbouwing, een groot nieuw project) maar met wat kleine doelen (je bureaula opruimen) boek je ook vooruitgang.

#8 Het werd een gewoonte
Als je een nieuwe gewoonte elke dag uitvoert en het probeert in te passen in je ochtendroutine, wordt het al snel iets wat je dagelijks doet, net als eten, slapen en douchen. Op een gegeven moment ga je ernaar uitkijken. En als je het ‘s ochtends doet is de kans ook wat kleiner dat sociale verplichtingen in de weg gaan zitten. Die ene keer per jaar dat iemand van de radio belt voor een interview gebeurt zo sporadisch, dat het mijn ochtendroutine niet in de war gooit (en als het wel een keer gebeurt, is er ook geen man overboord).

En nu?
Ik heb niet zoals Rob grote, ambitieuze doelen zoals een triathlon of het rennen van mijn eerste marathon. Ik sport vooral voor mijn gezondheid en niet om bepaalde prestaties te halen, omdat mijn werk al prestatiegericht genoeg is. Geef mij maar een klein doel en ik ren er naartoe 🙂