Het is misschien niet de meest mooie vertaling van het Romeinse Cave Canem, “Wacht u voor de hond”. “Pas op voor de hond” zou beter zijn. De reden dat ik toch kies voor deze titel is omdat ik het soms zelf doe: ik wacht even met doorlopen. Dit blog gaat over de beste vriend van de mens, de hond dus.

Het is dan misschien de beste vriend van de mens maar niet altijd van de hardloper!

De meeste honden en baasjes die je tegenkomt, daar heb je geen last van. Vandaag liep ik een rondje door de duinen en kwam allerlei honden en baasjes tegen zonder een probleem. Maar het kan ook anders!

Je hebt het misschien wel zelf een keer meegemaakt: je loopt ergens en je komt een wandelaar tegen met hond. Zeker als de hond los loopt is er een kans dat deze naar je toekomt, speels of agressief. Wat kan je dan het beste doen?

Vrolijk of vals?
Ik heb geen hekel aan honden, behalve aan honden die tijdens het hardlopen naar je toegerend komen en naar je enkels beginnen te happen. Het maakt niet uit of het een kleine hond is of een grote en eigenlijk ook niet of het speelsheid is.

“Hij bijt niet hoor ….”, hoor je wel eens van het baasje of bazinnetje. Mijn gevoel is: dank voor deze mededeling, maar hou je hond bij je!

Een van mijn meest memorabele ontmoetingen met een hond was in Bentveld op het fiets/wandelpad naar Zandvoort. Ik liep daar gewoon en een kleine loslopende hond kwam blaffend naar me toe en begon echt naar mijn enkels te bijten en om me heen te rennen.

Toen ik, toegeven niet op de vriendelijkste toon, de dame in kwestie verzocht om haar hond bij zich te houden was het antwoord “dat ik me niet zo moest aanstellen”. Mijn antwoord kwam, getergd door het mormel wat om me heen rende, “dat het beest net zo vals was als haar tieten”.

Ik flapte het er gewoon uit en ben daarna gewoon doorgerend. Denk niet dat het een leuk gesprek was geworden. Niet mijn meest nette moment, dat geef ik gelijk toe.

Rothond
Waarom hou ik niet van dit soort incidenten? Thuis hadden wij een hond, ik ben echt geen hondenhater.

Ook moeten fietsers, wandelaars (met en zonder hond) en hardlopers elkaar het licht in de ogen gunnen en de weg kunnen delen. Ik ga er even vanuit dat de hond geen kwaad in de zin heeft. Dat is overigens niet altijd het geval, want mijn hardloopmaatje is tijdens het wandelen een keer gebeten door een hond en sinds die tijd plaats ik mij tijdens het lopen altijd tussen haar en de hond. Gewoon omdat ze nu anders tegen honden aankijkt. Dan kan je als baasje wel zeggen “hij doet niets hoor”, maar dat is echt tegen dovemansoren.

Het grootste probleem is dat de hond in alle speelsheid voor je voeten loopt en je ten val komt.

“Dan kan je toch gewoon even stoppen met hardlopen?”, zei een hondenliefhebber onlangs.

Ja hoor, dat kan. Je kunt ook je hond opvoeden zodat deze naar je luistert en niet iedere hardloper naar zijn of haar enkels bijt.

Kortom, honden en hardlopers gaan niet altijd samen.

Vraag aan de dierenarts
Om eens goed te weten wat je het beste kan doen als je als loper een hond tegenkomt heb ik een dierenarts gevraagd wat je het beste kunt doen als je een hond tegenkomt tijdens het lopen. Haar antwoord is:

Het belangrijkste is dat je goed kijkt naar de situatie. Welk gedrag vertoont het dier? Veelal is het speelsheid en zit er geen kwaad in de zin. Loop dan gewoon door.

Maar de lichaamstaal van een dier zegt veel over de intenties. Kijk de hond niet recht aan maar vermijd direct oogcontact. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat een hond je aanvalt (tenzij er een dreiging is voor hond of baasje) kan de hond confronteren door aankijken de situatie veranderen. Als je de situatie niet vertrouwt, stop dan met hardlopen. Schreeuwen en wegrennen kan ook de hond triggeren. Vraag of het baasje het dier bij zich wil roepen.

Een andere vraag die bij mij speelt is of je van een eigenaar mag verwachten dat hij of zij het dier onder controle heeft:

Het zou goed zijn voor hond en baas als de verhoudingen duidelijk zijn, dus dat de hond luistert en gehoorzaamt. Echter is dit in de praktijk niet altijd het geval. Een hond die niet goed luistert vertoont ook ander asociaal gedrag, bijvoorbeeld naar andere dieren. Als wij een hond tegenkomen op het spreekuur die niet luistert of dominant (afgeleid gedrag) vertoont dan raden wij altijd aan dat de hond op cursus gaat samen met de baas.
Maar een hond blijft altijd een hond en als jij als je hardloopt interessanter bent dan het baasje, ja, dan gaat de hond naar jou toe. Dat is nou eenmaal de aard van het beestje.

Het is dus een beetje geven en nemen. Trouwens dat niet luisteren heeft ook heel praktische nadelen voor de baas. Onlangs kwam een hond speels op mij aflopen vergezeld van het mantra “hij doet niets hoor …”. Tijdens het lopen aaide ik de hond over zijn kop en spoorde hem aan om lekker me te rennen (“kom maar, loop maar mee”). Op de achtergrond hoorde ik het baasje nog roepen toen de hond dacht: he lekker mee rennen 🙂

Honden en hekken
En dan zijn er ook nog de echte waakhonden. Bekend van films waar dobermans en rottweilers iedere indringer proberen te verjagen die het waagt op hun terrein te komen. Als ik aan het hardlopen ben kom ik regelmatig langs een huis waar twee rottweilers me van achter een hek iedere keer de stuipen op het lijf jagen. Zelfs al loop ik er al jaren, ik schrik me toch van tijd tot tijd rot. Maar verder doen ze niets hoor.