Ultramarathonloper Gordy Manuel is één van de vele hardlopers die barefoot running hebben ontdekt. “Holbewoners droegen geen Nike’s”, redeneert Manuel. Toch zitten er risico’s aan het blootsvoets lopen. Runblogger ging op bezoek bij een podotherapeut, die maandelijks 1 tot 2 blessures door barefoot running in zijn praktijk krijgt. Het meest extreme geval was een zekere Matt Peters, die zonder training blootsvoets ging rennen. Hij weigerde om het rustig aan te doen en liep letterlijk het vel van zijn voeten.

Toch weigert Peters zich aan te passen: de huid herstelde zich wonderbaarlijk snel weer en Peters denkt dat het de genezende werking van barefoot running is. Hij gelooft dat de elektrische velden van de aarde, waarmee je in contact komt als je met blote voeten loopt, de celdeling stimuleren. Ultramarathonloper Manuel is iets minder vasthoudend. Hij vraagt zich af of barefoot running toch een verkeerde keuze was: zijn voeten en enkels doen zeer, zijn kuiten schreeuwen van de pijn en tot overmaat van ramp trapte hij na 6 kilometer hardlopen in een scherpe voorwerp. Na 24 kilometer moest Manuel de wedstrijd verlaten met een flinke blessure. Twijfelen aan barefoot running doet hij niet, hij blijft zonder schoenen lopen. Maar hij vraagt zich wel af of hij niet beter met de 50-kilometerwedstrijd had moeten beginnen, in plaats van de 100 kilometer.

Zoals met alles geldt ook hier: je kunt het best proberen, maar je moet niet meteen overdrijven.